Moi rówieśnicy na świecie
1.”Kolorowy pociąg” – wysłuchanie wiersza
S. Daraszkiewicza.
Kolorowy pociąg
S. Daraszkiewicz
Jedzie,
jedzie pociąg dookoła świata,
w
barwnych chorągiewkach, kolorowych kwiatach.
A w
pociągu olbrzymia gromada,
i na
każdej stacji ktoś jeszcze dosiada.
Wsiadajcie
pasażerki i pasażerowie,
lecz
niech każdy o sobie opowie.
Ja
jestem Murzynka, mam kręcone włosy,
daję
wam w podarku dwa duże kokosy,
a
może nie wiecie, co to znaczy kokos?
To
palmowy orzech, co rośnie wysoko
W
niskim ukłonie czoło chylę,
mam
dla was figi i daktyle.
Przyjeżdżam
do was na wielbłądzie,
kto
ma odwagę, niech wsiądzie.
Mam
dwie pałeczki zamiast łyżeczki
i
pałeczkami jem ryż z miseczki.
Piszą
pędzelkiem, sypiam na matach,
a
mój podarek – chińska herbata.
Na
zielonym stepie stado wołów pasam,
łapię
dzikie konie za pomocą lassa.
Lasso
to jest długa, bardzo długa lina,
a
moja ojczyzna zwie się Argentyna.
Francja
jest złota i zielona,
Francja
ma słodkie winogrona.
Rodacy
moi z tego słyną,
że
robią wino, dobre wino.
Jedzie,
jedzie pociąg dookoła świata,
w
barwnych chorągiewkach, w kolorowych kwiatach.
Kolorowy
pociąg wesoła muzyka,
a
więc proszę wsiadać, proszę drzwi zamykać.
Już
ruszył nasz pociąg i gwiżdże, i mknie.
Jak
dobrze, jak milo, że zabrał i mnie.
Śpiewamy
piosenkę, bębenka nam brak,
a
koła wirują: tak, tak, tak, tak, tak.
2. Rozmowa na temat treści wiersza: Jakiej
narodowości dzieci wsiadały kolejno do pociągu? Jak nazywają się kraje, z
których pochodziły? Czy pamiętacie, w jakiej kolejności wsiadały dzieci? Kto
pierwszy wsiadł do pociągu? Kto wsiadł ostatni? Ja myślicie, kto przyjechał na
wielbłądzie? Kto je ryż pałeczkami? Jak się jeszcze przedstawiło chińskie
dziecko? Jak spędza dzień dziecko w Argentynie? Z czego słynie Francja? Co
można powiedzieć o dziecku z Polski – jak wygląda, co lubi robić, co lubi jeść?
Czy wszystkie dzieci w Polsce są takie same? Czy w rzeczywistości dzieci
opisane w wierszu zawsze tak wyglądają i się zachowują? Rodzic zwraca uwagę na
to, że dzieci w wierszu są przedstawione w bardzo uproszczony sposób. W
rzeczywistości niezależnie od regionu świata, który zamieszkują, mogą różnie
wyglądać, lubić różne rzeczy. Wszystkie dzieci na świecie łączy chęć zabawy,
miłość do opiekunów itp.
3. Praca z mapą lub globusem – wskazywanie
krajów i kontynentów, z których pochodziły dzieci z wiersza.
4. „Kraje i ich mieszkańcy”– zabawa
językowa.
Rodzic podaje nazwy państw, a dziecko mówi nazwę ich mieszkańców, np. Polska –
Polak, Anglia – Anglik, Francja – Francuz, Turcja – Turek i inne. 6-latki –
zapisują nazwy państw, pamiętając, że te nazwy zapisujemy wielką literą.
5. „Kolorowe dzieci” – wysłuchanie
piosenki Majki Jeżowskiej, zabawy rytmiczno-taneczne do piosenki.
6. Kolorowanka „Dzieci świata” do wyboru
na stronie:
No comments:
Post a Comment