Nietypowe rodziny

Nietypowe rodziny

1.”Moja wesoła rodzinka” – słuchanie piosenki. Rodzic zachęca dziecko do wysłuchania piosenki i policze­nia, ile razy występuje w niej słowo mama. Rodzic omawia z dzieckiem treść każdej zwrotki, dziecko opowia­da o wskazanych członkach swojej rodziny.

https://www.youtube.com/watch?v=9CAEhPUDlA4

2. „Dom to…” – zabawa w skojarzenia. Rodzic prosi, by dziecko dokończyło zdanie „Dom to…”

3. „Jeż” – Rodzic czyta fragmenty bajki Katarzyny Kotowskiej.

Jeż (fragmenty)

Katarzyna Kotowska

Pewnego dnia Kobieta wyszła przed dom i ze zdziwieniem spostrzegła, że coś dziwnego stało się ze wszystkimi kolorami. Żółty był mniej słoneczny niż zwykle, czerwony mniej ognisty, zielony stracił swą soczystość, a niebieski poszarzał.

–– Mężu, zobacz, co się stało! – zawołała Kobieta. (…)

Kobieta i Mężczyzna nie wiedzieli, co się stało, i nie umieli nic na to poradzić, a tymczasem ich świat tracił barwy i smutniał coraz bardziej, a oni też smutnieli i coraz bardziej nie mieli dziecka, chociaż tak za nim tęsknili.

Wreszcie pewnego wiosennego dnia, mimo że słońce świeciło bardzo mocno, w ich ogrodzie znikły ostatnie wspomnienia kolorów i niepodzielnie zapanowała szczerosmutna szarość. Wtedy Kobieta i Mężczyzna zrozumieli – ich dziecko urodziło się całkiem innym rodzicom. Kobieta płakała i miała całą twarz mokrą od łez. I Mężczyzna płakał, chociaż jego łez nie było widać, bo płakała jego dusza.

Wreszcie Mężczyzna powiedział:

–– Chociaż nie urodziliśmy naszego dziecka, musimy je odnaleźć!

Słyszeli bowiem, że jeśli jakimś rodzicom urodzi się obce dziecko, oddają je na wychowanie do Domu Dzieci i tam prawdziwi rodzice mogą je odnaleźć. (…)

I wtedy przyprowadzono Chłopczyka.

Kiedy Kobieta i Mężczyzna go ujrzeli, zdziwili się i przestraszyli – mały Chłopiec o niebieskich oczach miał całe ciało pokryte kolcami jak jeż. Pomyśleli, że znowu zaszła jakaś straszna pomyłka, bo to na pewno nie było ich dziecko – nie mogli przecież mieć synka jeża. (…)

Jesienią zbierali grzyby. Piotruś bawił się jarzębiną i kasztanami. Przez całe noce Mama musiała trzymać go za rękę. Któregoś dnia zapytał ją:

–– A u kogo ja byłem w brzuchu?

–– Nie u mnie – odpowiedziała. – Miałeś wtedy inną mamę. Na szczęście teraz jesteś z nami.

–– Czy płakałaś, jak mnie nie było?

–– Tak, bardzo płakałam. Tata też płakał. Ale teraz się cieszymy, bo jesteś z nami.

Tego dnia znikło wiele kolców. (…)

4. Pytania do tekstu: O czym była ta historia? Dlaczego ogród poszarzał?

Za czym tęsknili kobieta i mężczyzna? Czy kobieta, która stała się mamą chłopczyka, nosiła go w brzuchu? Co oznacza termin „adopcja”? Jak sądzisz, dlaczego chłopiec na początku miał kolce? Dlaczego potem zniknęły? Jak czuł się chłopiec u nowej rodziny? Dlaczego dzieci trafiają do domu dziecka? Jak można pomóc dzieciom z domu dziecka?

5. „Zdrobnienia i zgrubienia” – zabawa językowa. Szukanie zdrobnień i zgrubień słów mama, tata.

6. „Kocham swoją rodzinę, ponieważ…” – tworzenie słoika z serduszkami. Rodzic przygotowuje słoik, czerwony papier, nożyce, kredki. Dziecko wycina z czerwonego papieru serduszka. Na każdym serduszku zapisuje lub rysuje, za co kocha swoją rodzinę. Mogą to być pojedyncze słowa (także zapisane z pomocą rodzica – 6-latki) czy obrazki lub całe ilustracje. Mogą to być skojarzenia

z własną rodziną, czynności, które dziecko lubi wykonywać z najbliższymi. Dziecko wrzuca serduszka do słoika. Słoik można wspólnie ozdobić, przewiązać wstążką.

7. „Czerwony jak serce” – wymienienie kolorowych obiektów, zabawa ruchowo-językowa z piłką. Rodzic rzuca piłkę do dziecka. Mówi przy tym: Czerwony jak…. Dziecko łapie piłkę podając przykład czerwonego przedmiotu. Następnie odrzuca piłkę i rodzic podaje czerwony przedmiot.

Moja rodzina

Moja rodzina

1.„Moi rodzice to superbohaterowie, ponieważ…” – technika niedokończonych zdań. Rodzic pyta dziecko: Czy rodzice zawsze zachowują się jak superbohaterowie? Czy popełniają błędy? Jakie? Czy rodzice mają prawo do błędów?

2. „Mama ma zmartwienie” – praca z wierszem Danuty Wawiłow.

Mama ma zmartwienie

Danuta Wawiłow

Mama usiadła przy oknie.

Mama ma oczy mokre.

Mama milczy i patrzy w ziemię.

Pewnie ma jakieś zmartwienie…

Zrobiłam dla Niej teatrzyk,

a Ona wcale nie patrzy…

Przyniosłam w złotku orzecha,

a Ona się nie uśmiecha…

Usiądę sobie przy Mamie.

Obejmę Mamę rękami

i tak jej powiem na uszko:

„Mamusiu, moje Jabłuszko!

Mamusiu, moje Słoneczko!”.

Mama uśmiechnie się do mnie

i powie: „Moja córeczko!”.

3. Pytania do wiersza: Kto wystąpił w wierszu? W jakim nastroju była mama dziewczynki? Co próbowała zrobić dziewczynka? Jak pomogła mamie?

4. Blok zajęć o emocjach – miłość. „Kocham mamę i tatę” – rozmowa. Rodzic rozmawia z dzieckiem o miłości, którą darzy rodziców. Pyta: Jakie to jest uczucie? Za co kochasz rodziców? Czy rodzice odwzajemniają twoją miłość?.

5. „Kocham mamę tak bardzo jak…” – ćwiczenie logicznego myślenia. Rodzic prosi dziecko, by dokończyło zdanie: Kocham mamę tak bardzo jak… (np. niedźwiedź miód, lato słońce). Dziecko musi wymyślić logiczne zakończenie zdania (uchwycić w nim związek logiczny dwóch rzeczowników).

6. „Moi rodzice za dwadzieścia lat” – zabawa plastyczna, rysowanie obrazu rodziny w przyszłości.

7. Moje rodzeństwo – rozmowa z dzieckiem (Proszę pominąć, jeżeli dziecko nie ma rodzeństwa).

– Czy masz rodzeństwo starsze, czy młodsze?

– Czy masz brata, czy siostrę?

– Jak oni mają na imię?

– Za co lubisz swoje rodzeństwo?

– Czy chętnie się bawisz ze swoim rodzeństwem?

– Jakie są wasze ulubione wspólne zabawy?

– Czy czasem denerwujesz się na swoje rodzeństwo?

– Co najczęściej jest powodem konfliktów?

8. „Zabiorę brata na koniec świata” – akompaniament do piosenki na dowolnym posiadanym instrumencie lub dowolnym przedmiocie.

https://www.youtube.com/watch?v=ewYgrFUwr5I

9. Nazwy członków rodziny w języku angielskim

https://www.ang.pl/slownictwo/czlonkowie-rodziny-po-angielsku

Moja mama i mój tata

Moja mama i mój tata

1.Mama w kuchni – zabawa ruchowa do piosenki. Dzieci maszerują po kole, śpiewając zwrotki piosenki. Podczas refrenu zatrzymują się i klaszczą rytmicznie w dłonie.

https://www.youtube.com/watch?v=A_gixhymV1E

2. „Mój tato” – Rodzic zaprasza dziecko do uważnego wysłuchania wiersza i zastanowienia się, kto opowiada ten wiersz – dziewczynka czy chłopiec. Odpowiedzi udzieli dziecko po wysłuchaniu wiersza.

Mój tato

Bożena Forma

Chodzimy z tatą na długie spacery,

mamy wspaniałe dwa górskie rowery.

Po parku na nich często jeździmy

i nigdy razem się nie nudzimy.

Gdy mroźna zima nagle przybywa

i ciepłym szalem wszystko okrywa,

bierzemy narty i śnieżne szlaki

wciąż przemierzamy jak szybkie ptaki.

Często chodzimy razem do kina,

lubimy obaj, gdy dzień się zaczyna.

Takiego mieć tatę to wielkie szczęście

– życzeń mu składam dziś jak najwięcej.

3. Rozmowa z dzieckiem o mamie i tacie. Rodzic prosi, by dziecko powiedziało, jak nazywają się jego rodzice, jakie zawody wykonują, jakie mają hobby. Proszę również utrwalić dokładny adres zamieszkania.

4.„Kolory mojej mamy i mojego taty” – zabawa. Rodzic rozkłada kilka kolorowych krążków (wyciętych z kolorowego papieru). Wydaje polecenia: Stań na kolorze, który…, np.

– podoba się twojej mamie, twojemu tacie,

– przypomina sukienkę twojej mamy,

– pasuje do oczu twojej mamy,

- pasuje do włosów taty,

- jest kolorem samochodu taty,

– przypomina kapelusz twojej mamy,

– nie pasuje do twojej mamy,

- pasuje do twojego taty.

Dziecko staje na wybranych krążkach.

5. „Moja mama, mój tata – praca plastyczna wybraną przez dziecko techniką.

6.„Kalambury” – czynności wykonywane przez mamę lub tatę . Naśladowanie, wyrażanie ciałem danych czynności, zagadki słowne. Dziecko pokazuje, rodzina odgaduje.

7. „Głoski” – zabawa w tworzenie słów. Rysowanie obiektów, których nazwy zaczynają

się głoską t lub m. (6-latki mogą podpisać swoje rysunki - litery pisane, w liniaturze).

Muzyka okolicznościowa

1.„Po co nam muzyka?” – burza mózgów, doskonalenie myślenia przyczynowo–skutkowego. Rodzic włącza fragmenty różnej muzyki (z własnych zasobów), a dziecko decyduje, do czego mogłaby być dobra (np. muzyka relaksacyjna, muzyka elektroniczna, rock&roll).

2. „Namalujmy muzykę!” – malowanie dziesięcioma palcami do muzyki (muzyka z gatunku heavy metal). Rodzic rozkłada na podłodze duży arkusz papieru (co najmniej A3). Dziecko swobodnie maluje farbami, wykorzystując wszystkie palce i całe dłonie – ilustruje muzykę. Następnie Rodzic powtarza ćwiczenie z muzyką relaksacyjną

3. „Muzyka łagodzi obyczaje” – rozmowa z dzieckiem. Rodzic pyta: Co oznacza to powiedzenie?. Prosi o podanie przykładów sytuacji.

4. „Ćwir” – Rodzic zachęca dziecko do uważnego słuchania wiersza.

Ćwir, czyli kiedy wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one

Agnieszka Frączek

Wróbel w gości wpadł do wron. I już w progu, jak to on, bardzo grzecznie: – Ćwir, ćwir! – rzekł. Wrony na to w dziki skrzek: – Co on gada?! – Kra, kra, kra! – Tyś słyszała to, co ja? – Jakiś jazgot? – Zgrzyt? – I brzdęk? – Co to był za dziwny dźwięk?!

Wróbel: Ćwir! – powtórzył więc. Wtedy wrony: buch, bam, bęc! po kolei spadły: bach! z przerażenia wprost na piach. A gdy otrzepały puch, oczyściły z piachu brzuch, skrzydła, dzióbek oraz pięty, rzekły: – Biedak jest ćwirnięty.

5. Rodzic prowadzi rozmowę z dzieckiem: Dlaczego wrony były takie zdenerwo­wane, że wróbel wydaje inne dźwięki niż one? Jak myślisz, dlaczego chciały, żeby wszyscy mówili tak samo? Czy dźwięki „kra” były lepsze lub gorsze od „ćwir”, jak myślisz? Co może oznaczać przysłowie „Kiedy wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one”? Czy pasuje ono do każdej sytuacji? Czy wszystkim ludziom musi podobać się to samo? Co to znaczy, że mamy różny gust, różne upodobania? Czy te upodobania mogą być lepsze albo gorsze, tak jak chciały wrony?

6. „Jaka muzyka pasuje?” – Rodzic zachęca dziecko do wypowiadania się na temat różnych rodzajów mu­zyki: Opowiedz, proszę, słowami, jaka muzyka, twoim zdaniem, najbardziej pasuje do tańca? Jaki jest najbardziej znany utwór, który śpiewamy na urodzinach? Czy w każdym kraju ten utwór brzmi tak samo? Jeśli chcesz odpocząć, jaki rodzaj muzyki wybierzesz? Czy dźwięki płynące z lasu, rzeki, szum morza to też muzyka? W jakich okolicznościach śpiewamy „Mazurka Dąbrowskiego”?

7. Happy Birthday – Rodzic zachęca dziecko, by zaśpiewało Sto lat bez podkładu muzycznego. Prosi je, by opowiedziało, w jakich okolicznościach śpiewa się w Polsce tę piosenkę. Rodzic dąży do tego, by dzie­ci nie poprzestały jedynie na wyjaśnieniu, że Sto lat śpiewamy na urodzinach, ale również z okazji jubileuszów, rocznic, wtedy gdy składamy życzenia. Rodzic zaprasza dziecko do posłuchania odpowiednika życzeń urodzinowych w wersji angielskiej. Zaznacza, że Happy Birthday śpiewa się wyłącznie z okazji urodzin, nie tak jak Sto lat w Polsce.

https://www.youtube.com/watch?v=nl62hhiBMOM

8. „Rytm” – zabawa matematyczna z wykorzystaniem korków lub kolorowych klocków, utrwalenie aspektu porządkowego liczby. Rodzic układa trzyelementowy wzór. Zadaniem dziecka jest ułożenie takiego samego wzoru i kontynuowanie go. Rodzic zadaje pytania: Jaki kolor ma 4 / 8 / 7 element z kolei? Należy utrwalić poprawny zapis cyfr – 6-latki.

9. „Jestem muzykantem” – zabawa tradycyjna. Nagranie nr 1 strona:

https://www.youtube.com/watch?v=3UYIl4iwnO4

Wprowadzenie liter H, h

Instrumenty muzyczne. Wprowadzenie liter H, h

1.”Najlepszy instrument” – Rodzic zaprasza dziecko do słuchania wiersza. Przed przeczytaniem utworu prosi, aby dziecko zwróciło szczególną uwagę na to, w jakich sytuacjach może grać instrument, o któ­rym pisze autor.

Najlepszy instrument

Wojciech Próchniewicz

Jest taki instrument na świecie, Dostępny nawet dla dzieci. Wygrywa wszystkie melodie Najładniej, najłagodniej. Gdy nutki wpadną do ucha, On ucha bardzo się słucha. Bo najgrzeczniejszy jest przecież, Słucha się w zimie i w lecie, W upał i gdy deszcz leje, On wtedy nawet się śmieje! Chodzi wraz z tobą wszędzie

już tak zawsze będzie. Nawet za złota trzos Nie zniknie — bo to TWÓJ GŁOS. Więc gdy jest ci nudno, nie ziewaj. Pamiętaj o nim — zaśpiewaj! On się natychmiast odezwie I zagra czysto i pewnie. Opowie ci zaraz radośnie Na przykład o słonku lub wiośnie. Bo lubi i dobrze zna cię, Twój wierny, dźwięczny przyjaciel

2. Rodzic prowadzi rozmowę z dzieckiem: Co autor wiersza nazywa najlepszym instrumentem? Czy każdy z nas ma taki instrument? W jakich sytuacjach, według autora, możemy go używać? Czym się różni od tradycyjnych instrumentów? W czym jest podobny?

3. „Grająca woda” – zabawa badawcza. Rodzic przygotowuje cztery jednakowe szklane naczynia i napełnia je wodą do różnego poziomu. Dziecko uderza łyżeczką w naczynia i porównuje wydobywające się z nich dźwięki.

4. Instrumenty muzyczne:

https://www.kursnamuzyke.pl/szkola-podstawowa/muzyka-w-4-6/instrumenty-muzyczne/podzial-instrumentow

5. „Wprowadzenie „H, h” – wyraz podstawowy harfa – wydruk z komputera.

6. Analiza i synteza słuchowa wyrazu podstawowego: harfa.
- 4-5-latki - podział wyrazu jama na sylaby, określenie liczby sylab;
- 6-latki – podział wyrazu harfa na głoski, określenie liczby głosek;
- 5-6-latki – wyodrębnienie pierwszej głoski;
- 6-latki wyodrębnienie ostatniej głoski;
- 5-6-latki wyszukiwanie wyrazów zawierających głoskę „h” na początku, w środku i na końcu wyrazu.
7. Analiza i synteza wzrokowa wyrazu podstawowego:
- 4-5-latki zaznaczenie kartonikami ilości sylab w wyrazie harfa;
- 5-6-latki budowa schematu wyrazu podstawowego z białych kartoników (tyle kartoników, ile głosek w wyrazie);
- zasygnalizowanie pojęcia spółgłoska w odniesieniu do głoski „h”;
- budowa modelu wyrazu podstawowego z czerwonych i niebieskich kartoników (samogłoska – czerwony kartonik, spółgłoska – niebieski).
8. Prezentacja wielkiej i małej litery „H, h” (wydruk z komputera)

- 6-latki – drukowanej i pisanej;

- 4-5-latki – drukowanej.
9. Pisanie:

6-latki: karta pracy z literą h:

http://pisupisu.pl/upload/literki/h.pdf

5-latki: szlaczki literopodobne:

http://proliberis.org/images/dla_dzieci/alfabet_cyfry_szlaczki/proliberis_org_szlaczki_02.pdf

4-latki: kolorowanie:

https://mamotoja.pl/work/privatefiles/sources/2019/04/24/1064

10. Czytanie:

- 6-latki samodzielnie:

Tata zabrał Adama na koncert.

Adam obserwuje, jak dyrygent kieruje zespołem.

Co on ma? To batuta.

Dyrygent wskazuje: raz i dwa.

Orkiestra gra hymn.

11. Zabawa słuchowa – odgadywanie, jaki to instrument. Dziecko słucha dźwięków i bez patrzenia odgaduje, jaki instrument go wydaje. Po udzieleniu odpowiedzi sprawdza jej poprawność.

https://www.youtube.com/watch?v=MadTiSUv4Jo

https://www.youtube.com/watch?v=6y0LGu724lY

12. „Walc kwiatów” – taniec ze wstążkami według pomysłów dzieci do utworu Piotra Czajkowskiego Walc kwiatów.

https://www.youtube.com/watch?v=GC7PycSBILc

Jak dbać o słuch?

Jak dbać o słuch?

1.„Gdzie można usłyszeć muzykę?” – mapa myśli. Dziecko podaje swoje propozycje (miejsc typowych i nietypowych). W razie potrzeby Rodzic zadaje dodatkowe pytania, np. Jak nazywa się specjalne miejsce, gdzie można słuchać koncertów muzyki klasycznej? (filharmonia) Gdzie odbywają się przedstawienia, w których głównie słychać muzykę klasyczną i śpiew? (opera) Rodzic podsuwa również następujące propozycje: kościoły, szkoły muzyczne, Internet, koncerty plenerowe itd. 

2. „Śpiewamy jak w operze” – naśladowanie mimiką, gestem i ruchem. Rodzic prezentuje dzieciom na filmie dowolny utwór operowy, np. z opery Carmen. Zadaniem dzieci jest zabawa w mima i bezdźwięczne naśladowanie śpiewu operowego.

https://www.youtube.com/watch?v=XtAZfVP9g4Y&list=RDXtAZfVP9g4Y&start_radio=1&t=79

3. „Jak zapisać muzykę?” – burza mózgów, zapoznanie dzieci z nutami i pięciolinią. Rodzic zadaje dziecku pytanie: Czy da się zapisać muzykę?. Dziecko dzieli się swoją wiedzą. Rodzic wyjaśnia, że muzykę zapisuje się za pomocą nut i pięciolinii (może narysować, wydrukować z Internetu lub pokazać zeszyt do nut).

4. Blok zajęć o emocjach – trema. „Jakie to uczucie?” – zagadka:

Dopada cię to chwilę przed występem na scenie,

gdy śpiewasz, grasz na instrumencie lub gdy masz przedstawienie.

Czujesz niepokój przed tym przedsięwzięciem,

choć wiesz, że czeka cię miłe przyjęcie.

Gdy ktoś na ciebie patrzy, gdy oglądać cię chce,

to nieprzyjemne uczucie właśnie ogarnia cię. (trema)

5. „Trema” – dyskusja. Rodzic zadaje pytania: Co to jest trema? Jakie to uczucie?

Kiedy można odczuwać tremę? Co się z nami dzieje, gdy czujemy tremę? Czy kiedyś odczuwałeś tremę? W jakiej to było sytuacji? Czy było to przyjemne uczucie? Czy tremę można przezwyciężyć? Kiedy to uczucie mija?

6. „Hałasowanie” – słuchanie opowiadania i rozmowa na temat jego treści.

Hałasowanie

Grzegorz Kasdepke

Kuba i Buba musieli przyznać, że pan Waldemar, przyjaciel babci Joasi, to rzeczywiście bar­dzo kulturalny pan. Do tego stopnia, że czasami wręcz wstydził się chodzić z naszymi sympa­tycznymi bliźniakami po mieście – i to tylko dlatego, że, dajmy na to, naszła je ochota pobić się lub powyzywać. Ale któregoś razu to pan Waldemar narobił Kubie i Bubie wstydu – i to w muzeum!

– Jak tam w szkole?! – ryknął, gdy już się spotkali przed kasą muzeum.

Kuba i Buba aż podskoczyli z wrażenia. Babcia Joasia przygryzła wargi i dyskretnie rozejrza­ła się dookoła. Pani bileterka, ogłuszona doniosłym głosem pana Waldemara, przetykała sobie właśnie ucho.

– Nadal macie najwięcej uwag w całej klasie?!… – ryczał pan Waldemar. – Nie martwcie się, za moich czasów kazano klęczeć na grochu!… Może dlatego mam teraz takie powykręcane kolana!…

Pani bileterka pospiesznie skręcała kulki z papieru – najwyraźniej zamierzała wepchnąć je sobie w uszy.

– Dlaczego pan Waldemar tak hałasuje? – szepnął Kuba, zerkając ze zdziwieniem na babcię Joasię. – Zawsze był taki kulturalny…

– Chyba wyczerpały się baterie w jego aparacie słuchowym – westchnęła zarumieniona babcia.

– To pan Waldemar jest kulturalny na baterie?! – osłupiała Buba.

Ale babcia nie zdążyła nic odpowiedzieć, bo pan Waldemar podszedł właśnie do kasy – no i trzeba było zająć się zemdloną bileterką.

7. Pytania do tekstu: Czy zapamiętałeś, dokąd wybrali się Kuba i Buba? Kto im towa­rzyszył? Dlaczego pan Waldemar tak głośno mówił? Czy to jest kulturalne zachowane, gdy mó­wimy bardzo głośno w publicznych miejscach? Dlaczego? Jeśli dziecko ma trudność z odpowiedzią na któreś pytanie, Rodzic może przeczytać raz jeszcze odpowiedni fragment tekstu.

8. „Konsekwencje długotrwałego hałasu” – film edukacyjny: https://www.youtube.com/watch?v=g_UBKYVUya0

9. The wheels on the bus – dowolna zabawa ruchowa do piosenki według pomysłów dzieci i Rodziców.

Piosenka nr 1 na stronie: https://www.youtube.com/watch?v=9FDuUd39NOI

Muzyka klasyczna

1.”Koncert” – wysłuchanie opowiadania Agnieszki Frączek.

Koncert

Agnieszka Frączek

W środę z samego rana do przedszkola przyjechali muzycy. I przywieźli ze sobą przeróżne instrumenty – jedne wielkie, inne malutkie, a wszystkie błyszczące i rozśpiewane. Dzieci przyglądały się im z ogromnym zainteresowaniem. Pan dyrygent, do którego wszyscy zwracali się „maestro”, opowiadał po kolei o każdym z instrumentów, a muzycy wydobywali z nich czarodziejskie dźwięki.

Mnóstwo przy tym było niespodzianek! Najpierw się okazało, że ta trąba, pozwijana jak ślimak w muszelce, to wcale nie trąba, ale waltornia, a ta druga, długa jak wąż, to… to puzon!

–– Niemożliwe – nie chciał wierzyć Staś. – Jak to puzon? Przecież puzon powinien być długi i pyzaty, a ten jest długi i chudy!

Po trąbach nie–trąbach przyszła kolei na klarnet, skrzypce (które wcale nie skrzypią). A wreszcie na basetlę, która w ogóle nie jest podobna do basseta. I bałałajkę, która niestety nie ma nic wspólnego z bajką…

Ale nie szkodzi – to spotkanie i tak było ciekawsze od najciekawszej bajki.

A po południu dzieci postanowiły dać własny koncert.

2. Pytania do tekstu: Czy był to koncert? Czym się różnił od prawdziwego koncertu? Jak nazywała się osoba, która dowodziła całym koncertem? Jakie instrumenty były wymienione w opowiadaniu? Do czego chłopiec porównywał waltornię? Jaki instrument przypominał mu węża? Czy Tobie jakieś instrumenty coś przypominają?

3. „Żywe instrumenty” – zabawa plastyczna rozwijająca wyobraźnię. Dziecko dostaje konturowy rysunek instrument. Dziecko zastanawia się, co mu przypomina dany instrument, a następnie dorysowuje do niego takie elementy, by inni domownicy mogli odgadnąć, z czym mu się skojarzył. Kontury instrumentów można wydrukować ze strony:

http://www.supercoloring.com/pl/kolorowanki/kultura-sztuka/muzyka

Prace prosimy wysłać na swjozef@onet.pl

4. „Orkiestra” – swobodne wypowiedzi dzieci na podstawie własnych doświadczeń. Rodzic zadaje pytania: Co postanowiły dzieci na koniec opowiadania wysłuchanego na początku zajęć? Czym jest orkiestra? Kto gra w orkiestrze? Kto oprócz muzyków jest potrzebny w orkiestrze? Jak myślisz, na czym mogły grać dzieci w swojej orkiestrze?

5. Przedszkolna orkiestra – wysłuchanie wiersza Agnieszki Frączek.

Przedszkolna orkiestra

Agnieszka Frączek

By zagrać z prawdziwą orkiestrą,

nie trzeba być żadnym maestro,

wystarczy fantazji ćwierć deka.

Słuchacze już biegną z daleka!

Bo Antek w parapet uderza

i rocka grać na nim zamierza.

Jaś stuka zażarcie w żeberka,

aż grzejnik wywija oberka,

Staś biurko przerobił na bęben

i bębni w nie, nucąc kolędę,

a Krzysiek na nerwach gra tryle…

Przedszkolna orkiestra. I tyle.

6. „Dyrygent” – zabawa muzyczna dla całej rodziny, ćwiczenie reagowania na polecenia. Najpierw Rodzic, a następnie dziecko wcielają się w dyrygenta. Rolę batuty może odgrywać dowolny przedmiot, np. długi klocek czy patyk. Grać może jedynie ta osoba (lub te osoby), którą dyrygent wskaże. Dyrygent pokazuje też, jak należy grać: cicho / głośno, szybko / wolno itd. Dyrygent zaczyna i kończy koncert. Należy wykorzystać instrumenty dostępne w domu lub dowolne przedmioty.

Mała orkiestra

Mała orkiestra

1.„Instrumenty muzyczne” – rozmowa Rodzica z dzieckiem, utrwalenie wiadomości z poprzednich zajęć. Dzielenie nazw instrumentów na głoski (6-latki), na sylaby (4-5-latki).

2. „Głowa, ramiona” – zabawa ruchowa do piosenki w języku angielskim.

Head, shoulders, knees and toes

sł. i muz. tradycyjne Head, shoulders, knees and toes, Knees and toes. Head, shoulders, knees and toes, (3 razy) Knees and toes. And eyes, and ears, and mouth, And nose. Head, shoulders, knees and toes, Knees and toes.

https://www.youtube.com/watch?v=WX8HmogNyCY

3. Różne gatunki muzyczne – rozmowa z dzieckiem. Informacje m. in. na stronie:

https://techweek.pl/rodzaje-muzyki.html

4. „Koncert rockowy” – naśladowanie gry na gitarze. Rodzic włącza muzykę rockową. Dziecko wciela się w gitarzystę i próbuje naśladować grę na gitarze elektrycznej – w takim tempie, jakie słuchać w utworze.

5. „Taneczne improwizacje” – tańczenie do różnych gatunków muzycznych, określanie tempa, nastroju. Wybór muzyki należy do Rodzica.

6.  „Gitara” – praca techniczna. Dziecko z pudełek po chusteczkach i sznurka tworzy gitarę.

7. „Domowa orkiestra” – zabawa muzyczna dla całej rodziny. Proszę stworzyć orkiestrę przy wykorzystaniu dostępnych w domu instrumentów lub dowolnych domowych przedmiotów (garnki, puszki, sztućce).

8. „Pląsy muzyczne” – zabawa relaksacyjna (masażyk). Masaż pleców osoby siedzącej przed sobą zgodnie ze słowami i ruchami:

Idą słonie, (na plecach kładziemy całe dłonie)

potem konie, (na plecach kładziemy piąstki)

panieneczki na szpileczkach. (palce wskazujące z gryzącymi pieseczkami – szczypanie)

Świeci słonko, (zataczamy dłońmi kółka)

płynie rzeczka, (rysujemy linię)

pada deszczyk. (uderzamy w plecy wszystkimi palcami)

Czujesz dreszczyk? (łaskotanie)

Unia Europejska

Unia Europejska

1.„Symbol Unii Europejskiej” – Rodzic przygotowuje ilustracje przedstawiające flagę Polski i flagę UE (wydruk z komputera).

2. „Czy Unia Europejska to…?” – zabawa językowo-ruchowa. Rodzic mówi określone zdania, a dziecko ocenia, czy zdanie jest prawdziwe, czy fałszywe. Jeśli prawdziwe – skacze obunóż do przodu, jeśli fałszywe –do tyłu. Wspólnie z Rodzicem ocenia, czy jego odpowiedź jest poprawna. Proponowa­ne zdania: Unia Europejska to wspólnota wielu państw europejskich. Polska jest członkiem Unii Europejskiej. Polska nie jest członkiem Unii Europejskiej. Unia Europejska ma własną flagę. Flaga unijna jest czerwona, znajduje się na niej 15 gwiazdek. Niektóre kraje Unii Europejskiej posługują się wspólnymi pieniędzmi – euro. Waluta obowiązująca w Polsce to euro. Flaga unijna jest niebieska, znajduje się na niej 15 gwiazdek. Waluta obowiązująca w Polsce to polski złoty, czasem mówimy, że płacimy „w złotówkach”, Hymn Unii Europejskiej jest taki sam jak hymn Polski i jest to „Mazurek Dąbrowskiego”.

 3. „Hymn Unii Europejskiej” – Rodzic zaprasza dziecko do słuchania utworu: Tak jak Polska ma swój hymn narodowy, tak też kraje członkowskie Unii Europejskiej mają wspólny hymn. W każdym kraju ma on jednak swój tekst, napisany w języku tego kraju. Zastanów się, dlaczego ten utwór nazywa się Oda do radości.

https://www.youtube.com/watch?v=PuCznLq1QlA

4. Kolorowanie flagi Unii Europejskiej:

https://miastodzieci.pl/kolorowanki/flaga-unii-europejskiej/

5. Zadania matematyczne (Rodzic czyta treść zadań):

- 6-latki: rozwiąż zadania, zapisz działania i wynik pamiętając o prawidłowym zapisie cyfr,

- 5-latki: rozwiąż zadania, wykorzystując dowolne liczmany lub w pamięci,

- 4-latki: rozwiąż zadania, wykorzystując dowolne liczmany.

Zadania:

Na budynku szkoły wisiało 3 flagi, a na budynku przedszkola 2 flagi. Ile razem wisiało flag?

Na budynku biblioteki wisiało 2 flagi Polski i 1 flaga Unii Europejskiej. Ile wisiało razem flag?

Pan Tomasz zawiesił 4 flagi, pan Sławek – 3 flagi, a pan Adam – 2 flagi. Ile razem wisiało flag?

Mama kupiła 10 lizaków. Dała Ali 7 z nich. Ile lizaków zostało mamie?

Ula dostała 7 euro od wujka. Wydała 3 euro w kiosku. Ile euro jej zostało?

W klasie 8 dzieci śpiewało hymn. Pięcioro z nich miało flagi. Ile dzieci było bez flag?